رهگذر بيم آن داشت كه مسير آنها را به قريش گزارش دهند . به همين جهت شبها راه مى رفتند و روزها استراحت مى كردند . گويا شتر سوارى پيامبر و همراهانش را از دور ديده ، فورا خود را به انجمن قريش رسانيده و مسير رسول اكرم را گزارش داده بود . " سراقة بن مالك " براى اين كه خود تنها موفق به اخذ جائزه گردد ، ديگران را از تعقيب ، منصرف كرد و گفت : " آنان كسان ديگرى بودند . سپس به خانه آمد و مسلحانه سوار بر اسب تند خود گرديد و با سرعت هر چه تمام‌تر ، خود را به نقطه اى كه پيامبر و همسفران وى در آنجا به استراحت بار انداخته بودند رسانيد . ابن اثير مى گويد : مشاهدهء اين منظره ، همسفر پيامبر را سخت اندوهگين ساخت و رسول خدا بار ديگر او را با جملهء " لاتحزن ان الله معنا " ( هرگز محزون نباش خداوند با ماست ) دلدارى داد . سراقه ، مغرور نيروى بازو و سلاح برندهء خود بود و كوچكترين مانعى براى ريختن خون رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) براى دريافت بزرگترين جايزهء قريش را ، نداشت . در اين هنگام پيامبر با دلى لبريز از ايمان و اطمينان ، در حق خود دعا كرد و عرض نمود ، خدايا ما را از شر اين مرد نجات ده . چيزى نگذشت كه اسب سراقه رم كرد و او را سخت بر زمين كوبيد . سراقه يقين كرد كه دست غيبى در كار است و اين پيشامد در اثر سوء قصدى است كه او به جان محمد ( صلى الله عليه وآله ) دارد و دست از تعقيب آنان كشيد . ( 1 ) ورود به دهكدهء قبا قبا در دو فرسخى مدينه مركز قبيلهء " بنى عمرو بن عوف " بود . رسول اكرم ( صلى الله عليه وآله ) و همراهان روز دوشنبه 12 ماه ربيع به آنجا رسيدند و در منزل بزرگ قبيله " كلثوم بن هدم " فرود آمدند و گروهى از مهاجرين و انصار به حضورش شتافتند .
پيامبر اكرم تا آخر هفته در آنجا اقامت گزيدند . نخستين دستورى كه داد آن بود كه بتها درهم شكسته شود و شالودهء مسجدى براى قبيلهء بنى عوف ريخته گردد و اين نخستين مسجدى است كه در اسلام بنا شده است . نخستين سنگ قبله را ، پيامبر خود

1 . دكتر حسنين هيكل ، حياة محمد .

97