و حال آنكه در " روضة الاحباب " مذكور است : و چون وقت نماز در رسيدى ، بلال آن حضرت صلى الله عليه [ وآله ] وسلّم را اعلام نمودى ، تا بيرون آمدى و نماز با مردم بگذاردى ، و در آخر مرض سه روز نتوانست آمد ، و روايتى آنكه : هفده نماز به جماعت بيرون حاضر نتوان شد . ( 1 ) 38 . ادعاى اينكه امر پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) نزد شيعه براى وجوب نيست . دهلوى گويد : نزد شيعه ، امر پيغمبر صلى الله عليه [ وآله ] وسلّم براى وجوب متعين نيست كما نصّ عليه المرتضى في الدرر والغرر ; پس اگر امر صريح بالخصوص به ابو بكر ثابت هم شود - در باب همراه رفتن اسامه - و ابو بكر نرود هيچ خللى نمىآيد ; زيرا كه اين امر شايد براى ندب باشد ، و ترك امر ندبى معصيت نيست . ( 2 ) مؤلف ( رحمه الله ) مىفرمايد : اگر مراد اين است كه نزد جميع علماى شيعه ، امر شارع براى امر وجوب متعين نيست - چنانچه ظاهر كلامش بر آن دلالت دارد - پس كذب صريح و بهتان فضيح است ، چرا كه مذهب اكثر محققين علماى شيعه ( قدس سرهم ) آن است كه امر للوجوب است . و سيد مرتضى ( رحمه الله ) نيز همين مذهب را اختيار كرده كه امر للوجوب است . و فرق مذهب مشهور و مذهب سيد مرتضى آن است كه : بنابر مشهور امر مقتضى وجوب است شرعاً ولغة ، و نزد سيد مرتضى ( رحمه الله ) در لغت مشترك است بين
1 . روضة الاحباب ، ورق : 170 - 171 . براى اطلاع بيشتر مراجعه شود به تشييد المطاعن 1 / 223 - 226 . 2 . تحفه اثنا عشريه : 266 ( طعن سوم ابو بكر ) .