احمد بن حنبل و برخى ديگر آن را ذكر كرده ولى به جاى اسم آن دو ، لفظ « فلان و فلان » آورده‌اند . ( 1 ) برخى راوى آن عيسى بن سواده ، ( 2 ) و برخى ديگر راوى ديگر آن يزيد بن ابى زياد را تكذيب و تضعيف كرده‌اند ، ( 3 ) و گروهى شعيب بن ابراهيم را . ( 4 ) سيوطى از طبرانى آورده كه كسانى كه مورد لعنت حضرت قرار گرفته‌اند افراد ديگرى بوده‌اند - عمرو بن رفاعه و معاوية بن رفاعه - كه از منافقان به شمار مىآمده‌اند نه معاوية بن ابى سفيان و عمرو بن عاص ، پس اشكال بر طرف شد ! ( 5 ) ذهبى مكرر در تأليفاتش گويد : اين حديث منكر است و قابل قبول نيست ! ( 6 ) ولى در جايى هم گفته : در حقيقت اين روايت از فضائل معاويه است ! چون پيامبر فرموده : خدايا اگر من به كسى دشنام دادم يا كسى را نفرين كردم اين دشنام و نفرين مرا رحمت و تزكيه او قرار ده ! ( 7 ) اين دست و پا زدن بزرگان اهل تسنن در دفاع از معاويه و تحريف لفظى و معنوى آثار و اخبار نبوى براى حفظ آبروى سمبل شجره ملعونه مبارك باد !

1 . مسند احمد 4 / 421 و مراجعه شود به مصنف ابن ابى شيبه 8 / 695 ، مسند ابويعلى 13 / 431 . 2 . مجمع الزوائد 8 / 121 . 3 . المجروحين ابن حبان 3 / 101 ، موضوعات ابن جوزى 2 / 28 . 4 . كامل ابن عدى 4 / 4 . 5 . القول المسدد في مسند أحمد لابن حجر 96 - 98 ، الغدير 10 / 140 . 6 . سير أعلام النبلاء 6 / 131 ، ميزان الاعتدال 4 / 424 . 7 . فتح الملك العلى 109 .

414