با دقت و بررسىِ موارد تحريف چنين مىيابيم كه روشها و شيوه‌هاى پيچيده اى در معكوس جلوه دادن حقايق به كار برده‌اند كه در آينده به گوشه هايى از آن اشاره خواهيم داشت . ( 1 ) از مهم ترين شگردهايى كه براى پنهان ساختن واقعيتهاى تاريخ به كار رفته - بعد از سياست جلوگيرى از نشر معارف دين ، به ويژه فضائل اهل بيت ( عليهم السلام ) و مطاعن منافقان ( 2 ) - جعل و نشر فضيلتهاى ساختگى براى برخى از صحابه است .
از اين جهت كه عارى بودن آنان از هر فضيلتى در برابر بيكران منقبتها و مكرمتهاى خاندان پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) سؤال برانگيز بوده است ; لذا مدافعان نفاق به سازش و پردازش اكاذيب بسيارى دست زده‌اند و با طرح و اجراى چنين توطئه اى اذهان مردم را از توجّه به رفتارهاى زشت صحابه باز داشته‌اند ، و در نتيجه آنچه هدف نهايى نظريه پردازان تحريف است تحقق يافته ، و ديگر كسى باور نخواهد كرد كه صاحبان اين فضائل و مناقب با خاندان پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) جفا كرده و آنان را از حقوق خويش محروم داشته باشند ، و . . . .
ابن ابى الحديد در توضيح بخشى از سخن اميرمؤمنان ( عليه السلام ) : - « در دست مردم مجموعه رواياتى است كه مشتمل بر حق و باطل و راست و دروغ است » - مىنويسد :

1 . رجوع شود به عنوان « برخورد آنها با روايات مطاعن و پاسخ از آن » . 2 . پيشتر از همه عمر بن الخطاب اين روش را پى گرفت و اصحاب پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) را از ذكر احاديث آن حضرت ممنوع داشت و به محدثان اجازه خروج از شهر مدينه را - جز در مواردى خاص - نمىداد . مراجعه شود به جامع الاحاديث سيوطى 13 / 140 ، 401 ، 459 و 14 / 28 و 15 / 50 - 51 .

256