است نماز كردن زنان در جامهء واحده ، خواه رقيق و نازك به نحوى كه مذكور شد يا نه ، بلكه كراهت نماز كردن در يك جامه در حق زنان ثابت است اگر چه كلفت بوده باشد .
سوم : نماز كردن در صورتى كه لنكى را به بالاى پيراهن بسته باشد .
چهارم : نماز كردن است در صورتى كه لنكى را به طريق توشح بالاى پيراهن بسته باشد ، و مراد به بستن لنك به طريق توشح فوق پيراهن آن است كه كسى در حالتى كه پيراهن پوشيده باشد لنكى را مانند قطيفه به دوش بيندازد و يك طرف آن را از زير بغل در مىآورد و به دوش ديگر مىاندازد و دو طرف آن ثوب را به پشت سر با هم گره زند . و در حديث صحيح وجه كراهت چنين بيان شده : كه اين از عادت زمان جاهليت بوده [1] .
پنجم : اشتمال صماء است ، و اين چنانچه در حديث صحيح تفسير شده آن است كه ثوب را در زير بغل داخل نموده هر دو طرف آن را به يك دوش بيندازد [2] و مصداق اين به چند صورت متحقق مىشود :
أول : آن است مثل عبا را اول دوش گرفته ، آن وقت دو طرف عبا را در زير بغل راست داخل نموده هر دو طرف را به دوش چپ اندازد . دوم : عكس آن است كه دوم طرف عبا را در زير بغل چپ داخل نموده هر دو را به دوش راست اندازد . سوم : آن است كه هر دو طرف جامه را در زير بغل راست داخل نموده به دوش راست بيندازد . چهارم : آن است هر دو طرف را در زير بغل چپ داخل نموده هر دو طرف را به دوش چپ اندازد . پنجم : آن است يك طرف را در زير بغل راست داخل نموده و طرف ديگر زير بغل چپ هر

[1] وسائل الشيعه ج 3 / 287 ، ح 1 .
[2] وسائل الشيعه ج 3 / 290 ، ح 1 .

370