از همان حالت ركوعى برود به سجود ، نماز او محكوم به صحت است ، قطع نماز در حق او جايز نيست . و جماعتى حكم فرموده‌اند به بطلان نماز و لزوم قطع ، مختار ثانى [1] است .
و همچنين هر گاه كسى داخل در سجده أولى شد ، مشخص او شد كه اخلال به ركوع كرده است ، صاحب مدارك [2] و بعضى ديگر را اعتقاد اين است كه نماز صحيح است ، لازم است رجوع نمايد به ركوع بعد از آن به سجود رفته ، نماز را تمام نمايد و قطع نماز حرام است . مختار اين است كه نماز باطل [3] است و قطع آن لازم است ، چگونه ممكن است كه كسى احتياط تواند نمود .
و همچنين هر گاه صبي مميز سلام كرد بر مصلي ، أمر مصلي در اين صورت مردد است ما بين وجوب رد و حرمت آن ، مختار أول [4] است .
و همچنين هر گاه كسى سلام كرد بر جماعتى كه مشغول نماز بودند ، از جمله مسلم عليهم صبى مميز بود ، آن صبي مبادرت كرد در رد سلام ، أمر در حق ديگران مردد است ما بين وجوب رد و حرمت آن .
بنابر اينكه رد سلام از صبي اگر مسقط وجوب باشد از مكلفينى كه مشغول نماز مىباشند ، پس رد سلام در حق آنها حرام خواهد بود . و اگر مسقط نبوده باشد رد سلام بر يكى از آنها واجب خواهد بود ، مختار عدم سقوط و وجوب رد سلام است .
مجملا عمل به احتياط در صورتى ممكن است كه أمر مردد بوده باشد ما بين

[1] احوط اتمام و اعاده صلاة است - ا س د .
[2] مرحوم علامه فقيه سيد محمد طباطبايى عاملى .
[3] احوط اتمام و اعاده صلاة است - ا س د .
[4] احوط رد سلام و اعاده صلاة است - ا س د .

37