باشد ، پس جواز پوشيدن مردان و نماز در آن ثابت است ، اگر چه ابريشم علاوه از ريسمان در صور مسطوره بوده باشد .
مجملا منع از پوشيدن حرير محض و از نماز در آن است ، پس هر گاه امتزاج به نحوى بوده باشد كه صادق نباشد كه حرير محض است عيبى نخواهد داشت و اينها در صورتى است كه ابريشم ممزوج بوده باشد به غير ابريشم از چيزهايى كه نماز در آنها جايز بوده باشد ، مثل ريسمان و پشم حيوان مأكول اللحم و كتان و خز و امثال اينها . و اما هر گاه ممزوج بوده باشد به چيزى كه نماز در آن جايز نبوده باشد ، مثل اين كه مخلوط بوده باشد به موى حيوان غير مأكول اللحم يا به طلا ، در اين صورت امتزاج ثمرى ندارد ، و منع از استعمال در أحوال نماز باقى است .
مبحث سوم : در حكم كج [1] است . بدان كه حكم كج در اين مقام حكم ابريشم است ، پس هر گاه لباس معمول بوده باشد از محض كج يا از كج و ابريشم يا از كج و غير كج از چيزهايى كه نماز در آنها جايز نيست ، نماز در آنها جايز نخواهد بود و اما پوشيدن در غير حال نماز گاه است منع ثابت است ، و گاه است منتفى است .
تفصيل اين اجمال آن است كه اگر ثوب معمول از كج تنها بوده باشد ، يا از كج و ابريشم بوده باشد ، پوشيدن آن در حق مردان جايز نيست . و اما اگر معمول از كج و موى حيوان غير مأكول اللحم غير نجس العين بوده باشد ، پس پوشيدن آن در غير حالت نماز جايز خواهد بود ، بلكه حكم به عدم جواز پوشيدن اگر چه ممزوج بوده باشد به أجزاء نجس العين مشكل [2] است ، و لكن

[1] كج : ابريشم خام نتابيده .
[2] الحكم بالجواز اشكل - ا س د .

326