و اما نماز واجبى در جوف كعبه ، پس در حال ضرورت مثل كسى كه متمكن از بيرون آمدن نبوده باشد بى اشكال جايز است ، و ظاهر اين است كه محل خلاف نبوده باشد . و اما در حال اختيار پس محل خلاف است ، و ظاهر اين است كه جايز بوده باشد لكن با كراهت .
مقام ثانى : نماز در سطح كعبه است ، و اين نيز محل خلاف ما بين فقهاء است ، بعضى گفته‌اند نماز مىكند مستلقيا ، يعنى پشت مىخوابد روى به بيت المعمور نماز مىكند . و بعضى گفته‌اند مضطجعا يعنى به پهلو مىخوابد نماز مىكند . و اين هر دو قول ضعيف است .
مشهور ما بين فقهاء و مختار ما بين اقوال آن است كه نماز ايستاده مىكند با ركوع و سجود مثل ساير مواضع به هر سمتى كه خواهد متوجه مىتواند شد ، لكن لازم است به نحوى بايستد در جميع احوال حتى در حال سجود چيزى از فضاى بيت پيش روى او باقى بوده باشد تا در جميع احوال چيزى از فضاى خانه پيش روى او بوده باشد ، و از اينجا ظاهر مىشود آنچه مشهور است كه فضاى كعبه اوسع بوده از اين مقدار كه هست ، و از جوانب اربعه چيزى از آن فضا را بيرون انداخته‌اند مسلم نبوده باشد .
مبحث هفتم ( در بيان چيزهايى است كه استقبال قبله در آنها لازم است ) و اين چند امر است : اول نمازهاى واجبى است . دوم : نماز ميت است .
سوم : ذبيحه است ، يعنى لازم است در حال ذبح يا نحر مذبوح يا منحور را به سمت قبله نگه داشته ذبح يا نحر نمايند ، و اما استقبال ذابح پس لازم نيست .

313