مقدار شش نماز يا هفت نماز درك نمايد ، و نماز ظهر در اول به دو سمت و سه ظهر در آخر به سه سمت اتيان مىنمايد و در جميع چهار نماز عصر به چهار سمت .
هفتم : هر گاه متحير در قبله مشغول به نماز شد به قصد اين كه چهار نماز نمايد به چهار سمت مثلا ، بعد از أداى يك نماز رفع تحير او شد ، خالى از اين نيست يك نمازى كه قبل از زوال تحير از او صادر شده يا به سمت قبله بوده يا خلاف آن ، اگر به خلاف قبله بوده بىاشكال اكتفاء به آن نماز نمىتوان نمود بلكه لازم است اتيان به يك نماز به سمت قبله نمايد .
و اگر آن نماز اتفاقا به سمت قبله بوده باشد ، در جواز اجتزاء به آن اشكال است ، أحوط اعاده آن نماز است ثانيا به همان سمت قبله ، بلكه دور نيست كه واجب بوده باشد ، به جهت آن كه بر مكلف لازم است كه نماز بسوى قبله اتيان نموده باشد ، و امتثال در صورتى متحقق است كه قبل از أخذ به صلاة معتقد اين بوده باشد ، كه اين سمت قبله است ، آن وقت شروع به نماز نمايد . و در متحير چون كه اين معنى ممكن نبود شارع چهار نماز بر او واجب نموده من باب المقدمة ، در هيچ يك از چهار ممكن نيست ناوى اين بوده باشد كه اين نماز به جانب قبله است ، بلى بعد از اتيان به چهار نماز مشخص مىشود كه يك نماز او به سمت قبله بوده ، پس امتثال در حق مكلف به يكى از دو وجه متحقق مىشود ، يا به اين كه قبل از نماز عالم بوده باشد كه اين سمت سمت قبله است و شروع به نماز نمايد به همان سمت ، يا آن كه نداند لكن چهار نماز مثلا به عمل آورد . و در ما نحن فيه هيچ يك متحقق نيست ، پس حكم به حصول امتثال ممكن نيست ، پس اعاده نماز به همان سمت لازم خواهد بود .
و اما هر گاه رفع تحير در اثناى نماز شود ، پس هر گاه مشخص شد كه نماز بر خلاف سمت قبله است قطع آن لازم است ، و اگر به سمت قبله بوده باشد اگر

297