خواهد بود . و بعد [1] از فراغ از قنوت به ركوع رفته ، بعد از رفع رأس از ركوع مستحب است كه اين دعا را بخواند : « هذا مقام من حسناته نعمة منك و شكره ضعيف ، و ذنبه عظيم ، و ليس لذلك الا رفقك و رأفتك ، فانك قلت في كتابك المنزل على نبيك المرسل صلَّى اللَّه عليه و آله كانوا قليلا من الليل ما يهجعون و بالاسحار هم يستغفرون ، طال هجوعي و قل قيامي ، و هذا السحر و أنا أستغفرك استغفار من لا يجد لنفسه نفعا و لا ضرا و لا حياة و لا نشورا » بعد از آن به سجود رفته ركعت را تمام نمايد .
اى برادر عزيز از خواب غفلت بيدار شو ، و خرقه مستى از گوش و هوش دور كن ، بدان كه آنچه مذكور شد از اول تا اين مقام در كيفيت نماز شب به منزله بدن و كالبد است ، و از براى آن روحى است كه به آن حيات و بقاء و نماء و صفاى آن است ، و آن توجه و التفات است در جميع أفعال و أقوال به جناب معبود عظيم متعال با نهايت خضوع و خشوع و اقبال ، و به اين است اشاره بقوله عليه السّلام « الصلاة معراج المؤمن » و چنانچه كمال بدن انسانى و بهاء و صفاى آن به روح است ، و آن بدن با عدم روح شىءايست باطل و چثه ايست زايل چنين است حال صلاة با عدم آنچه مذكور شد كه به منزله روح است .
و عمده محاسنى كه در خصوص شب خيزى هست كه در غير آن نيست ، آن است كه چون كه عساكر نوم مستولى به حواس و مشاعر أغلب ناس شده ، هر يك به بستر استراحت آسوده ، أغلب به لذت نوم خود را از لذت ثمرات خلقت انسانى محروم ، و برخى به مسرت التذاذ به محبوب بىاعتبار خود را از سرمايهء

[1] ذكر نشده از آداب قنوت وتر ، دعاهايى كه از آداب اين قنوت است از جملهء أدعيه آن « اللهم اهدنى فيمن هديت » الى آخر دعا مىباشد ، و قد ذكرت تمامه فى شرح الشرايع - ا س د .

216