كلام مىشود ، در اين مقام مناسب نيست ، به علاوه اشاره به هر يك در مقام خود به قدرى كه مناسب مقام است شده .
و أما أقوال ثابته در نماز ، پس أول تكبير است ، بعد از آن قرائت سيما سورهء مباركه فاتحة الكتاب و سوره ديگر از سور قرآنيه ، بعد از آن تسبيح و ذكر در ركوع و سجود و شهادت بر الوهيت و رسالت و صلوات بر فخر كاينات و آل أطهار آن سرور در تشهد .
أخبار از أئمه أطهار عليهم السّلام در بيان فضيلت و مثوبات مترتبه بر هر يك از امور مذكوره أكثر از آن است كه توان استقصا نمود ، نماز جامع همه اينها است ، پس اجتماع محسنات به نحوى كه در نماز متحقق است در هيچ يك از عبادات نيست ، لهذا نماز أفضل و أشرف از همه خواهد بود .
و چون كه اطلاع به نصوص وارده در بيان فضيلت أمور مذكوره در محال خود در حق غالب أشخاص ممكن نيست ، و اطلاع بر شرافت و فضيلت را مدخليت تامى است در تأثير قلوب أمثال ما غافلان ، لهذا مناسب دانست اشاره به جملهء از أخبار داله بر فضيلت فاتحة الكتاب شده باشد ، تا باعث مزيد رغبت عابدان ، و موجب زيادتى ميل قلوب مؤمنان گردد در اهتمام .
مىگوييم : شيخ صدوق در كتاب خصال روايت نموده از كاشف السر و العلن جناب حضرت امام حسن عليه السّلام كه آن حضرت فرموده : جماعتى از يهود مشرف شدند خدمت جناب رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله ، پس عالمترين ايشان سؤال كرد از آن سرور از چند مطلب .
از جمله مطالبى كه سؤال كرد اين بود ، كه اخبار فرموده باش به ما آن هفت خصلتى را كه خلاق عالم جل شأنه شما را ممتاز فرموده از ساير أنبياء عليهم السّلام كدام است آن ؟

20