بنا بر قول أول كه علامت غروب استتار قرص است ، همين كه قرص آفتاب مخفى شد شروع به نماز مغرب و افطار جايز خواهد بود . و بنا بر مختار جايز نخواهد بود مگر در مقام تقيه .
و همچنين هر گاه فرض شود كسى نماز عصر نكرده باشد تا آن كه قرص شمس مخفى شد ، بنا بر مختار نماز عصر را به نيت اداء مىتواند شروع نمود ، و بنا بر قول أول قضا خواهد بود .
و لكن احتياط در أمثال اين مقام اين است كه كسى عمدا تأخير نماز عصر تا آن وقت ننمايد ، و اگر اتفاقا تأخير شد تا آن وقت ، اگر چه نماز عصر در اين حالت اداء است ، لكن احتياط اين است كه متعرض اداء و قضاء نشود ، اكتفا به قربت مطلقه نمايد .
بعد از آن كه مشخص شد كه أول وقت نماز مغرب غروب شمس است و علامت غروب ميل حمره مشرقيه است از سمت رأس به جانب مغرب ، بى اشكال در اين وقت شروع به نماز مغرب مىتوان نمود ، و همچنين است كلام در افطار در حق صائم .
و بعد از تحقق غروب مقدارى كه كفايت نماز مغرب كند ، بمعنايى كه در نماز ظهر مذكور شد ، مختص به نماز مغرب است . بعد از انقضاى اين مقدار از زمان از أول غروب وقت نماز عشا داخل مىشود ، و وقت هر دو نماز باقى است تا نصف شب .
چنانچه از أول وقت به مقدار اداى نماز مغرب مختص به او است ، و همچنين در آخر وقت مقدار اداء نماز عشا مختص است به نماز عشا ، پس وقت نماز مغرب داخل مىشود به غروب آفتاب ، و ممتد است تا آن كه باقى بماند از نصف شب به مقدارى كه كفايت نماز عشاء نمايد ، و وقت نماز عشاء داخل مىشود بعد

159