نمود ، بلكه به اعتقاد اين خادم شريعت مطهره يعنى تعديل از يك نفر [1] كسى كه كمال وثوق و اعتماد به قول او هست مىتوان نمود .
سوم : اشتهار است ، يعنى هر گاه شخصى در بلاد مشهور معروف به عدالت بوده باشد ، و اين اشتهار موجب مظنه به عدالت آن شخص شود ، اعتماد به اين نيز مىتوان نمود .
بعد از آن كه اين مطلب مشخص شد مىگوييم : مطلب اين بود كه أخذ مسائل از مجتهد لازم است ، خواه بلا واسطه يا به واسطه ، كه عدالت او به يكى از طرق ثلاثه مذكوره ثابت شده باشد ، لكن در سابق بيان شد با امكان أخذ بلا واسطه با عدم عسر اكتفا به واسطه ننمايد ، پس أخذ از مجتهد از خود آن مجتهد يا از كتاب او مقدم است بر أخذ به واسطه .
و اما أخذ از كتاب مجتهد يا از خود مجتهد ، پس مختلف مىشود نسبت به حالات مختلفه مجتهد و أحوال مقلد ، پس گاه است أخذ از كتاب أقوى است در صورتى كه مقلد صاحب فهم باشد ، و مدتى متخلل شده باشد كه به مجتهد رجوع نكرده باشد . و گاه است به عكس اين است مخفى نماند تا حال در بيان مطلوب در مطلب أول بود .
مطلب ثانى ( در بيان معرفت اسرار و اقوال و افعال صلاة ) و تنبيه بر رعايت توجه و اقبال است به حضرت كريم ذو الجلال در اوان اشتغال به نماز ، كه روح و حقيقت نماز است . و اين مطلب در مباحث نيت و ركوع

[1] فى الاكتفاء بقول العدل الواحد فى اثبات العدالة تأمل - ا س د .

148