بازى سرنوشت يكى از مشايخ و سالمندان كوفه ، پيش او كلمه " لا إله الا الله " را سر داد و تعجب وشگفت خود را اعلام نمود وگفت : " چيز شگفتى را مىبينم . " عبد الملك پرسيد : " اى شيخ ! چه چيز تعجب آورى را مىبينى ؟ " آن پير مرد اعلام نمود : " نخست در اين قصر ، سر ابا عبد الله الحسين ( ع ) را در طشتى پيش عبيدالله بن زياد با همين وضع مشاهده نمودم ، سپس سر عبيدالله بن زياد را پيش روى مختار بن ابى عبيده در همين قصر ديدم ، پس از آن سر مختار بن ابى عبيده ثقفى را پيش روى مصعب بن زبير ديدم ، و اكنون سر مصعب بن زبير را پيش روى تو مىبينم . آيا اين امر تعجب آورى نيست ؟ " عبد الملك بن مروان گفت : " خداوند پنجمى را پيش نياورد ! " حكومت بنى اميه تا سال 132 ه‌ . ق استوار بود ، تا اين كه دولت بنى عباس ظاهر گرديد و آنان تشكيلات اموى را برانداختند و شاعرى در اين باره گفته است :
يكسره مردى ز عرب هوشمند * گفت به عبد الملك از روى پند روى همين مسند و اين تكيه گاه * زير همين قبه و اين بارگاه بودم و ديدم بر ابن زياد * آه چه ديدم كه دو چشمم مباد !
تازه سرى چون سپر آسمان * طلعت خورشيد ز رويش نهان بعد ز چندى سر آن خيره سر * بد بر مختار به روى سپر بعد كه مصعب سر و سردار شد * دست كش او سر مختار شد اين سر مصعب به تقاضاى كار * تا چه كند با تو دگر روزگار [1] * * *

[1] وقايع الأيام ، محدث قمى ، ص 247 .

304