آنان پس از دريافت اموال و عطاياى ابن زياد ، بيعت را انجام دادند ومروان از منزل خود به دار الإماره يزيد لعين انتقال يافت . پس از انجام اين بيعت بود كه مروان بن حكم ، تعداد سيصد هزار سواركار از اهل شام و عراق را فراهم آورد وتحت فرماندهى ابن زياد قرار داد و به خراسان و اصفهان و ديگر مناطق و بلدان نيز نوشت كه خليفه و جانشين يزيد ، تعداد سيصد هزار نفر جنگجو را آماده ساخته است و از شام به سوى عراق گسيل مىدارد تا با مخالفين خلافت او به جنگ و ستيز برخيزند .
سپاه ابن زياد حركت كرد و قاصدى به سوى عراق شتافت . هنگامى كه مسير دو روزى را طى نمودند ، در يك آبادى فرود آمدند . ابن زياد ، پيش از ورود به آن منطقه ، يكى از خدمتگزاران خود را از پيش اعزام نموده بود تا علوفه و وسايل آسايش لشكر را فراهم سازد . هنگامى كه در اين آبادى نزول كردند ، پرچمى را به يكى از حاميان و هواداران خود داد و تعداد يكصد هزار نفر را تحت فرماندهى او به عنوان " پيشگامان " لشكر شام ، از پيش اعزام نمود ، و به او گفت : " به ما خبر رسيده است كه تعداد 4500 نفر از توابين در مسير راه قرار گرفته اند ، ناچار با تو ملاقات خواهند نمود و درگيرى پيش خواهد آمد . اگر با آنان ملاقات نمودى ، احدى از آنان را باقى مگذار و من همراه بقيه نيروها به دنبال تو حركت خواهم نمود . " سپس فرمانده منتخب ابن زياد ، همراه ديگر نيروهاى تحت فرمان حركت كرد .
از آن طرف ، سليمان بن صرد همراه ياران وفادار خود در انتظار ورود ابن زياد لحظه شمارى مىكردند . هر فرد از بنى اميه را مىديدند كه نوعى ارتباط و انتساب با يزيد و ابن زياد داشته ، يا نوعى همكارى و همراهى در حادثه كربلا داشته است ، او را به قتل مىرساندند . آنان در چنين حال و هوايى بودند كه پرچمهاى پيش آهنگان سپاه ابن زياد ، ظاهر گرديدند و فرمانده پيش آهنگ او ، همراه صد هزار نيروى سواره پديدار گرديد .
هنگامى كه سليمان و يارانش ، آنان را مشاهده نمودند ، تكبير و تهليل سر دادند . آنگاه سليمان خطاب به ياران خود گفت :
" برادران عزيز ! اينك لشكريان ابن زياد ظاهر گرديد . همراه آنان پرچمهايى

269