از سخنان امام مهدى صاحب الزمان عليه السّلام [1] ( 168 ) 1 - به سعد بن عبد الله قمى در باره تفسيرى كه از گفتهء خداى متعال به موسى : « كفشهايت را بيرون بياور » مىكنند و مىگويند : علتش اين بود كه كفشها از پوست حيوان ساخته شده بود ، فرمود : هر كس اين گفته را بگويد به موسى تهمت زده است ، چون از دو حال خارج نيست : يا نماز موسى در آن جائز بوده و يا نبوده است ، اگر جائز بوده ، براى موسى جائز بوده كه آن را در آن جا هم بپوشد ، هر چند مكان مقدّسى باشد و

[1] . امام زمان عليه السّلام در نيمهء شعبان سال 255 هجرى ، در « سرمنرأى » به دنيا آمد . پدر بزرگوارشان امام حسن عسكرى عليه السّلام و مادرشان « نرگس » نام داشت . حضرت ولى عصر همنام و هم كنيهء پيامبر اكرم و ملقّب به « مهدى » و « حجّت » مىباشد . در سن پنج سالگى ، امامت به اين ذخيرهء الهى منتقل و از همان زمان از ديده‌ها غايب شد . غيبت حضرت مهدى عليه السّلام دو مرحله دارد : الف ) غيبت صغرى : در اين دوره ، چهار سفير به نامهاى عثمان بن سعيد و پسرش محمد ، حسين بن روح نوبختى و على بن محمّد سمرى از طرف امام منصوب شده و رابط ايشان با مردم بودند . ب ) غيبت كبرى : اين دوره با فوت آخرين سفير ، در سال 329 هجرى شروع شد و تا كنون ادامه دارد . در اين دوره ، برخى از عالمان و صالحان به حضور آن حضرت رسيده‌اند . احاديث فراوانى ظهور آن حضرت را بشارت مىدهد و ايشان را مجدّد دين اسلام و گسترانندهء عدالت در سراسر جهان مىخواند .

49