ابوموسى وابواعور و ياران آنها را لعن كرد . [1] 10 - در حديث ديگرى آمده است كه آن حضرت نماز مغرب را با مردم برگزار كرد و در ركعت دوم قنوت خواند و در آن معاويه و عمرو عاص و ابوموسى اشعرى وابو اعور سلمى را لعن كرد . [2] 11 - و نيز روايت است كه على عليه السلام پس از داستان تحكيم ، هر گاه نماز صبح و مغرب را مى خواند و از درود و سلام فارغ مى شد مى گفت : خداوندا ، معاويه و عمرو و ابوموسى و حبيب بن سلمه و عبد الرحمن بن خالد و ضحاك بن قيس و وليدبن عقبه را لعنت كن . [3] 12 - شيخ كلينى رحمه الله به سندش از محمد بن حكيم روايت كرده كه گفت : به امام كاظم عليه السلام عرض كردم : فدايت شوم ، ما در دين دانا شده ايم و خداوند ما را به واسطه شما از مردم بى نياز فرموده است تا آنجا كه جمعى از ما در مجلسى حضور يابند و هيچ مردى از رفيقش سؤالى نمى كند چرا كه آن مسأله و پاسخش را در خاطر دارد به واسطه منتى كه خدا از بركت شما بر ما نهاده است . اما گاهى مطلبى براى ما پيش مى آيد كه از شما و پدرانت درباره آن سخنى به ما نرسيده است ، پس ما به بهترين وجهى كه در نظر داريم و چيزى كه با اخبار وارده از شما سازگارتر است توجه مى كنيم و همان را انتخاب مى كنيم . فرمود : چه دور است ، چه دور است اين راه از حقيقت ! به خدا سوگند كه هر كه هلاك شد از همين راه به هلاكت رسيد اى پسر حكيم . سپس فرمود : خدا لعنت كند ابو حنيفه را كه مى گفت : على چنان گفت و من چنين مى گويم . . . [4]

[1] - بحار الانوار ، چاپ كمپانى ، 8 / 566 .
[2] - همان .
[3] - همان / 591 .
[4] - اصول كافى 1 / 56 ، حديث 9 .

970