كه اسلامش از همه پيشتر ، حلمش از همه بزرگتر و علمش از همه بيشتر است .
مگر نمى دانى كه خداوند نگاهى به دنيا افكند و پدرت را از آن ميان برگزيد ، و بار ديگر نظر انداخت و همسر تو را از آن برگزيد ) ؟ !
( احمد در مسند ) 24 - ( پس از بازگشت از جنگ حنين هنگامى كه آيه اذا جاء نصر الله والفتح نازل شد پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فراوان ذكر سبحان الله واستغفر الله گفت ، سپس فرمود : اى على ، همانا وعده اى كه به من داده شده فرا رسيد ، پيروزى حاصل شد و مردم گروه گروه در دين خدا در آمدند ، و هيچ كس از تو به جانشينى من سزاوارتر نيست به جهت پيشگاميت در اسلام و نزديكيت به من و نسبت داماديت با من و بودن سرور زنان بهشتى در خانه تو ، و پيش از همه اينها به جهت سختيهايى كه ( پدرت ) ابو طالب هنگام نزول قرآن براى من كشيد ، و من خيلى مايلم كه اين وفادارى او را درباره فرزندش رعايت كنم ) . [1] ( ابو اسحاق ثعلبى در تفسير قرآن ) ( ابن ابى الحديد گويد ) بدان كه ما از آن رو اين اخبار را در اينجا آورديم كه بسيارى از منحرفان از آن حضرت ، هنگامى كه به سخن او در نهج البلاغة و كتابهاى ديگر بر مىخورند كه شامل بازگويى نعمتهايى است كه خداوند به او

در نظر او پشيزى نمىارزد ، و در دامان مادرى چون خديجه عليها السلام رشد يافته كه اموال بى حساب خود را در راه اسلام ايثار نمود و با زندگانى سخت پيامبر عليه السلام به سر برد . و نيز از سوابق درخشان على عليه السلام آگاه است ، چگونه مى تواند چنين اعتراضى داشته باشد ؟ ! مگر آن كه بگوييم فاطمه عليها السلام چنين سخنى را گفت تا پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فضل على عليه السلام را آشكار سازد و زبان سرزنش كنندگان را قطع نمايد . ( م )
[1] - اين حديث از طريق اهل سنت وارد شده و مؤيد نظر آنهاست كه معرفى على عليه السلام را از سوى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نظر شخصى حضرتش مى دانند نه مأموريت الهى ، ولى از نظر شيعه جانشينى آن حضرت گرچه مطابق ميل و خواست پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم بوده ولى پيامبر بر اساس فرمان الهى او را منصوب فرمود نه به تشخيص و دلخواه خود . ( م )

97