پروردگارا ، پذيرفتم و تسليم هستم و توفيق و صبر از توست . گفتند : و تو را از آن دختر به همسرى برادرت دو فرزند است كه يكى را به مكر و حيله مى كشند و بدنش را برهنه مى كنند و شمشير و نيزه بر او مى زنند ، و همه اين كارها را امت تو با او مى كنند . گفتم : پروردگارا ، پذيرفتم و تسليم هستم ، انا لله وانا اليه راجعون . . . [1] 42 - ام سلمه بر فاطمه عليها السلام وارد شد و گفت : اى دختر رسول خدا ، شب را چگونه به صبح آوردى ؟ فرمود : شب را ميان غم واندوه به صبح آوردم به خاطر از دست دادن پيامبر و مظلوميت وصى ، به خدا سوگند پرده حرمت او را دريدند ، كسى كه امامتش بر خلاف شريعت الهى در تنزيل و سنت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در تأويل غصب گرديد و به زور از او ربوده شد ، آرى اينها همه از روى كينه هاى جنگ بدر و انتقام خونهاى ريخته شده در احد به دست او بود [2] كه دلهاى پر نفاق در خود نهفته بود . . . [3] 5 - مظلوميت امام على عليه السلام پس از شهادت از بزرگترين مصائب و سخت ترين مظلوميتهاى آن حضرت اين بود كه منابر در شرق و غرب مملكت اسلامى در طول چهل سال بلكه بيشتر محل ناسزاگويى و لعن و دشنام و بدگويى و اهانت به آن حضرت گرديده بود :
43 - ياقوت حموى در معجم البلدان در كلمه ( سجستان ) گويد : على بن ابى طالب رضى الله عنه بر منابر شرق و غرب لعن مى شد اما جز يك بار بيشتر بر منبر اين شهر لعن نشد ، و اهل آنجا در برابر بنى اميه مقاومت كردند علاوه آن كه در عهد خود نگذاشتند كه احدى بر روى منبرشان لعن شود . . . و كدام شرافتى از اين بزرگتر كه از لعن برادر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم بر بالاى منبر خوددارى كردند با آن كه

[1] - كامل الزيارات / 332 ، باب 108 .
[2] - يا : كينه هاى جنگ بدر و ضربتهاى كارى آن حضرت در جنگ احد بود . . .
[3] - بحار الانوار 43 / 156 .

935