كسانى كه از شما كشته شده اند وشما منكر فضل آنها نيستيد و مى دانيد كه از شما بهتر بودند در آتش دوزخ خواهند بود ؟ !
گفتند : اى اشتر ، دست از ما بدار ، ما براى خدا با آنان جنگيديم و براى خدا هم دست از جنگ بر مى داريم ، ما مطيع تو نخواهيم بود پس از ما دور شو ! اشتر گفت : به خدا سوگند كه شما را فريفتند وشما هم فريب خورديد ، وشما را به ترك جنگ فرا خواندند و اجابت كرديد ، اى پيشانى سياهان ، ما مى پنداشتيم كه نماز شما به خاطر زهد در دنيا و شوق به ديدار خدا بود ولى اكنون فرار شما را جز از مرگ به سوى دنيا نمى بينم ، هان زشتى باد بر شما اى همرنگ شتران نجاستخوان شما هرگز روى عزت را نخواهيد ديد ، پس مانند قوم ستمگران ( از رحمت خدا ) دور باشيد .
آن گاه به يكديگر ناسزا گفتند ، و آنها با تازيانه بر صورت مركب اشتر زدند و اشتر نيز با تازيانه بر صورت مركبهاى آنان زد ، على عليه السلام فريادى بر سر آنان زد و آنها دست باز داشتند . اشتر گفت : اى اميرمؤمنان ، اين صفها را در يكديگر داخل كن تا دشمن را بكوبند ، آنان فرياد زدند : اميرمؤمنان داورى را پذيرفت و به حكم قرآن رضا داد . اشتر گفت : اگر اميرمؤمنان پذيرفته و راضى شده من نيز به هر چه آن حضرت راضى شده راضى هستم .
مردم همه پيش آمده مى گفتند : اميرمؤمنان راضى شد ، اميرمؤمنان پذيرفت ، و آن حضرت ساكت بود و سر به زير افكنده كلمه اى سخن نمى گفت . سپس برخاست و مردم همه ساكت شدند ، فرمود : . . . هان بدانيد كه من ديروز اميرمؤمنان بودم و امروز مأمور ( مؤمنان ) شده ام ، و ديروز نهى كننده بودم و امروز تحت نهى ديگران قرار گرفته ام ، شما دوست داريد زنده بمانيد و من نبايد شما را

907