خدا مى خوانند اجابت كن و اگر نه تو را نيز مانند پسر عفان ( عثمان ) مىكشيم ، به خدا سوگند اگر پاسخ مثبت ندهى تو را خواهيم كشت .
على عليه السلام فرمود : واى بر شما ، من نخستين كسى هستم كه به كتاب خدا فرا خواندم و نخستين اجابت كننده آنم ، و براى من روا نيست و دينم اجازه نمى دهد كه به داورى كتاب خدا خوانده شوم و نپذيرم ، اصلا من با اينان بر سر قرآن جنگيدم تا به حكم قرآن تن دهند ، زيرا اينان فرمان خدا را سرپيچى كردند و عهد او را شكستند و كتاب او را پشت سر انداختند ، ولى شما را آگاه كردم كه اينان با شما نيرنگ زدند و هرگز طالب عمل به قرآن نيستند . باز گفتند : سراغ اشتر فرست كه نزد تو بازگردد ، و اشتر در صبح ليلة الهرير نزديك سپاه معاويه رسيده بود و مى خواست داخل ( خيمه معاويه ) شود .
نصر گويد : فضيل بن خديج از مردى از قبيله نخع نقل كرده كه گفت : مصعب از ابراهيم بن اشتر از صورت حال پرسيد ، وى گفت : من نزد على عليه السلام بودم هنگامى كه فرستاد اشتر بازگردد ، و اشتر نزديك سپاه معاويه رسيده بود و مى خواست داخل شود ، على عليه السلام يزيد بن هانى را نزد وى فرستاد كه نزد من بازگرد ، وى پيام را رساند ، اشتر گفت : نزد امام برو و بگو : اينك وقتى نيست كه مرا از جايگاهم بازگردانى ، من اميد پيروزى دارم ، شتاب نكن ، يزيد بن هانى برگشت و پيام اشتر را رساند ، در همين حال غبار برخاست و صداها از جانب اشتر بلند شد و نشانه هاى فتح و پيروزى عراقيان و خوارى و شكست و گريز شاميان نمودار گشت .
آن گروه به على عليه السلام گفتند : به خدا سوگند تو او را امر به ادامه جنگ كرده اى !
فرمود : آيا شما ديديد كه من مخفيانه با پيكم سخن گويم ؟ مگر در حضور همه شما و با صداى بلند كه همه شنيديد با او سخن نگفتم ؟ گفتند : بفرست به نزد تو بازگردد و اگر نه به خدا سوگند كه از تو جدا مى شويم . فرمود : واى بر تو اى يزيد ،

905