مسلح از انصار آماده شو و اين چند نفر را [1] وادار تا هر چه زودتر كار را تمام كنند ، و آنان را در خانه اى جمع كن و يارانت را بر در خانه بگمار تا آنان به مشورت پردازند و يك نفر از خود را برگزينند ، اگر پنج نفر يك رأى دادند و يك نفر ديگر مخالفت كرد گردنش را بزن . و اگر چهار نفر يك رأى دادند و دو تن ديگر مخالفت كردند گردن آن دو را بزن ، و اگر سه نفر يك رأى و سه نفر ديگر رأى ديگر دادند رأى آن سه نفرى كه عبد الرحمن در آنهاست برگزين ، و اگر آن سه نفر ديگر بر خلاف آن اصرار كردند گردن آنها را بزن ، و اگر سه روز گذشت و بر امرى اتفاق نظر نيافتند گردن هر شش نفر را بزن و مسلمانان را به حال خودشان رها كن تا كسى را براى خود برگزينند . [2] چون عمر دفن شد ، ابوطلحه آنها را جمع كرد و خود با پنجاه مرد مسلح از انصار بر در خانه ايستاد . اهل شورا شروع به سخن گفتن كردند و دعوا و ستيزه برخاست . نخستين كارى كه طلحه كرد اين بود كه آنان را گواه گرفت كه حق خود را به عثمان بخشيد و به نفع او كنار رفت ، زيرا مى دانست كه مردم او را با على و عثمان برابر نمى دانند و با وجود آنها خلافت براى او پا نمى گيرد ، از اين رو خواست با بخشش امرى كه خود از آن بهره اى نداشت و نمى توانست بدان دست يابد جانب عثمان را تقويت و جانب على عليه السلام را تضعيف كند .

[1] - يعنى على عليه السلام ، عثمان طلحه ، زبير ، سعد وقاص وعبد الرحمن بن عوف كه اصحاب شورا بودند .
[2] - در ( منهاج البراعة ) علامه قطب الدين راوندى رحمه الله 1 / 128 آورده است : عباس به على عليه السلام گفت : حكومت از دست ما رفت و اين مرد مى خواهد حكومت در اختيار عثمان قرار گيرد . على عليه السلام فرمود : من اين را مى دانم ولى در شورا شركت مى كنم ، زيرا عمر اينك مرا شايسته امامت دانسته در صورتى كه قبلا مى گفت : رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرموده است : ( نبوت و امامت در يك خاندان جمع نمى شود ) ، و من در شورا وارد مى شوم تا معلوم شود كه عمر سخن پيشين خود را تكذيب نموده است و بدين وسيله دروغ او روشن گردد .

893