روش فعلى اتخاذ مى كرديم . . . [1] و نيز آن حضرت فرمود : از پراكندگى بپرهيزيد كه آدم تنها طعمه شيطان است چنان كه گوسفند تنها طعمه گرگ خواهد بود . زنهار كه هر كس شعار تفرقه داد او را بكشيد گرچه زير اين عمامه من باشد . [2] و فرمود : شما به خوبى مى دانيد كه من از ديگران به حكومت سزاوارترم ، و به خدا سوگند كه من تا زمانى مسالمت مى كنم كه امور مسلمانان به سلامت باشد و بر كسى جز شخص من ستم نرود . [3] و در نامه اى به همراه مالك اشتر براى مردم مصر نوشت : به خدا سوگند هرگز به دلم نمى افتاد و به خاطرم نمى گذشت [4] كه عرب پس از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم اين حكومت را از خاندان او به در برد ، و به من بيم دست نداد جز آن كه ديدم مردم بر سر فلانى ريختند و با او بيعت مى كردند ، من دست نگه داشتم تا آن كه ديدم مردم از اسلام برگشتند و به نابودى دين محمد صلى الله عليه و آله و سلم فرا مى خوانند ، ترسيدم كه اگر اسلام و اهل آن را يارى ندهم در آن رخنه و شكستى ببينم كه مصيبت آن بر من بزرگتر از از دست دادن ولايت بر شما باشد كه آن بهره روزهايى اندك است و به زودى مانند سراب يا كنار رفتن ابر زايل مى گردد ، پس در اين حوادث قيام كردم تا باطل از بين رفت و نابود شد و دين آرامش يافت و پا برجا گشت . [5] ابن ابى الحديد گويد : گويى اين يارى على عليه السلام پاسخ كسانى است كه گويند :

[1] - شرح نهج البلاغة 1 / 307 .
[2] - نهج البلاغة ، خطبه 125 .
[3] - همان ، خطبه 71 .
[4] - يعنى باورم نمى شد و انتظار آن را نداشتم ، نه اين كه نمى دانستم ، زيرا پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به آن حضرت خبر داده بود . ( م )
[5] - نهج البلاغة ، نامه 62 .

845