< فهرس الموضوعات > فصل 26 : سياست و تدبير امام على عليه السلام < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > تعريف سياست < / فهرس الموضوعات > فصل 26 سياست و تدبير امام على عليه السلام در ( لسان العرب ) ماده ( سوس ) گويد : ( سياست يعنى پرداختن به كارى و به سامان آوردن آن ) .
و در ( مجمع البحرين ) در همين ماده گويد : ( در وصف ائمه عليهم السلام آمده كه انتم ساسة العباد يعنى شما سياست مداران بندگانيد . و نيز آمده : الامام عارف بالسياسة يعنى امام آگاه به سياست است . و نيز آمده : ( سپس خداوند امر دين و امت را به پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم سپرد تا بندگان او را سياست كند ) . و در خبر است كه :
( بنى اسرائيل را پيامبرانشان سياست مى كردند ) ، يعنى امور آنان را عهده دار مى شدند مانند اميران و پادشاهان كه امور رعيت را به دست دارند . و سياست پرداختن به كارى و به سامان آوردن آن است ) .
اين تعريف امامان اهل لغت از سياست است كه آن را پرداختن و به سامان آوردن كار معنا كرده اند . بنابر اين اگر پرداختن به كارى همراه با به سامان آوردن آن و اجراى عدالت و احقاق حق و ابطال باطل نباشد سياست حقيقى و اسلامى نيست بلكه سياست مكياولى وحقه بازى است ، و فرق اساسى ميان سياست على عليه السلام وسياست ديگران در همين است و خود آن حضرت در خطبه هاى چندى به اين فرق اساسى اشاره نموده است از جمله :

828