تقديسى ، سپس نور مرا شكافت و آسمانها و زمينها را از آن آفريد و من به خدا سوگند از آسمانها و زمين بزرگترم ، و نور على بن ابى طالب را شكافت و عرش و كرسى را از آن آفريد وعلى بن ابى طالب به خدا سوگند از عرش و كرسى برتر است ، و نور حسن را شكافت و لوح و قلم را از آن آفريد وحسن به خدا سوگند از لوح و قلم برتر است ، و نور حسين را شكافت و بهشتها و زنان بهشتى را از آن آفريد و حسين به خدا سوگند برتر از حورالعين است .
آن گاه مشارق ومغارب تاريك بود ، فرشتگان به خداوند شكوه بردند و خواستند كه آن تاريكى را از آنان بردارد ، خداوند كلمه اى گفت و از آن روحى را آفريد ، سپس كلمه اى ديگر گفت و از آن كلمه نورى را آفريد ، آن گاه آن نور را به آن روح پيوند داد و در جايگاه عرش نهاد و از نور آن مشارق ومغارب روشن گشت ، و او فاطمه زهرا ست و از همين رو زهراء ناميده شد ، زيرا از نورش آسمانها روشن شد .
اى پسر مسعود ، چون روز قيامت شود خداى بزرگ به من وعلى گويد : هر كه را خواهيد به بهشت بريد و هر كه را خواهيد به دوزخ در آريد ، و اين است معناى اين آيه : ( شما دو تن درافكنيد در دوزخ هر كفركيش عناد ورزى را ) ، [1] كافر كسى است كه نبوت مرا انكار كند ، و عناد ورز كسى است كه ولايت على بن ابى طالب و خاندان او را انكار نمايد ، و بهشت از آن شيعيان و دوستان او است .
[2] رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم در ضمن حديثى فرمود : هان بدانيد كه از شيعيان على عليه السلام كس هست كه در روز قيامت بيايد در حالى كه در كفه ترازوى عملش گناهانى

[1] - سوره ق / 24 .
[2] - بحار الانوار 40 / 43 .

764