زر ناب خواهد كرد . عمار دست برد و سنگ بزرگى را برداشت و آن سنگ در دستش طلا شد .
عمار رو به يهودى كرده گفت : طلبت چقدر است ؟ گفت : سى درهم . گفت :
ارزش آن به طلا چند است ؟ گفت : سه دينار ، عمار گفت : خداوندا ، به آبروى همان كسى كه به آبروى او اين سنگ را طلا كردى آن را برايم نرم ساز تا به اندازه حق او جدا سازم . خداوند آن را براى عمار نرم كرد و او سه مثقال از آن جدا كرد و به يهودى داد ، سپس به بازمانده آن نگريست و گفت : خداوندا ، من از تو شنيدم كه مى فرمودى : ( انسان با ديدن بى نيازى خود طغيان مى كند ) [1] و من ثروتى را نمى خواهم كه مرا به طغيان وا دارد ، خداوندا ، به آبروى همان كسى كه به آبروى او آن را از سنگ به طلا مبدل ساختى آن را به حالت سنگ بازگردان .
طلا به حالت سنگ بازگشت وعمار آن را از دست افكند و گفت : از دنيا و آخرت مرا دوستى تو بس اى برادر رسول خدا .
رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : فرشتگان آسمانها از كار او درشگفت شدند و با ثنا گويى بر او به پيشگاه خدا فرياد برآوردند و درود خدا از بالاى عرش خود پى در پى بر او فرود آمد . ( آن گاه رو به عمار كرده فرمود : ) اى ابا اليقظان [2] تو را مژده باد كه برادر دينى على و از برترين دوستان او و شهيدان در راه دوستى اويى ، تو را گروه ياغى و سركش مى كشند و آخرين توشه ات از دنيا ظرفى از شير است و روح تو به ارواح محمد و آل فاضل او مى پيوندد و تو از خوبان شيعيان من هستى . [3] 2 - يزيد بن قعنب گويد : با عباس بن عبد المطلب و گروهى از بنى عبد العزى

[1] - سوره علق / 6 و 7 .
[2] - كنيه عمار است يعنى ( بيدار مرد ) .
[3] - بحار الانوار 41 / 19 .

759