مرد ديگرى برخاست و گفت : من امروز بيش از على انفاق كرده ام ، مخارج سفر مرد و زنى را كه قصد سفر داشتند و خرجى نداشتند هزار درهم پرداختم .
پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم ساكت ماند . حاضران گفتند : اى رسول خدا ، چرا به على فرمودى :
( رحمت خدا بر تو واجب شد ) و به اين مرد با آن كه بيشتر صدقه داده بود نفرمودى ؟ رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : مگر نديده ايد كه گاه پادشاهى خادم خود را كه هديه ناچيزى برايش آورده مقام و موقعيتى نيكو مى بخشد و از سوى خادم ديگرش هديه بزرگى آورده مى شود ولى آن را پس مى دهد و فرستنده را به چيزى نمى گيرد ؟ گفتند : چرا ، فرمود : در اين مورد هم چنين است ، رفيق شما على دينارى را در حال طاعت وانقياد خدا و رفع نياز فقيرى مؤمن بخشيد ولى آن رفيق ديگرتان آنچه داد همه را براى معاندت و دشمنى با برادر رسول خدا داد و مى خواست بر على بن ابى طالب برترى جويد ، خداوند هم عمل او را تباه ساخت و آن را و بال گردن او گردانيد . آگاه باشيد كه اگر با اين نيت از فرش تا عرش را سيم وزر به صدقه مى داد جز دورى از رحمت خدا و نزديكى به خشم خدا و در آمدن در قهر الهى براى خود نمى افزود . [1] 3 - على عليه السلام فرمود : گروهى خدا را از روى رغبت پرستيدند و اين عبادت تاجران است . گروهى خدا را از روى ترس و بيم پرستيدند و اين عبادت بردگان است ، و گروهى خدا را از روى شكر و سپاسگزارى پرستيدند و اين عبادت آزادگان است . [2] 4 - و فرمود : خدايا ، من تو را از بيم عذاب وطمع در ثوابت نپرستيدم ، بلكه تو را شايسته بندگى ديدم و پرستيدم . [3]

[1] - بحار الانوار 41 / 18 .
[2] - نهج البلاغه ، خطبه 237 .
[3] - بحار الانوار 41 / 14 .

755