نام کتاب : الإمام علي بن أبي طالب ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : أحمد الرحماني الهمداني جلد : 1 صفحه : 701
قتاده گفته : او در حديث متهم نيست . ابو داود گفته : در ميان اهل آراء واهواء درست حديث تر از خوارج وجود ندارد ، آن گاه عمران و ديگران را ذكر كرده است . . . عقيلى گفته : او از عايشه حديث كرده است ولى سماع او از عايشه روشن نيست . من گويم : بخارى تنها يك حديث از او به روايت يحيى بن ابى كثير آورده است . . . و او همان كسى است كه عبد الرحمن بن ملجم قاتل على عليه السلام را با آن اشعار ننگين رثا گفته است . [1] علامه حضرموتى رحمه الله گويد : اشعارى كه عمران در رثاى ابن ملجم - كه خداوند هر دو را خوار و لعنت كند - گفته اين است : يا ضربة من تقي ما أراد بها * إلا ليبلغ من ذي العرش رضوانا إني لاءذكره يوما فأحسبه * أوفى البرية عند الله ميزانا أكرم بقوم بطون الأرض أقبرهم * لم يخلطوا دينهم بغيا وعدوانا لله در المرادي الذي سفكت * كفاه مهجة شرالخلق إنسانا أمسى عشية عشاه بضربته * مما جناه من الاثام عريانا ( آفرين بر ضربتى كه از دست مرد پرهيزكارى فرود آمد كه در راه خشنودى خداوند عرش فرود آورد ) . ( من هر گاه از او ياد مى كنم پندارم كه ميزان عمل او در نزد خدا از همه آفريدگان سنگين تر است ) . ( چه گرامى مردانند آن گروهى كه در شكم خاك مدفونند و هرگز دين خود را با ظلم و ستم و تجاوز نياميختند ) . ( آفرين خدا بر آن مرد از قبيله مراد كه با دست خود خون مردى را ريخت كه بدترين انسانها بود ) !