امام بزرگوار است ، اعم از مراتب اكتسابى آن حضرت و يا محسنات و درجاتى كه از غيب اين عالم ، بر ذات مقدسشان نازل گرديده است ، مانند حديث نورانيت و كيفيت آفرينش نورى حضرتشان و اتحاد آن با نور پيامبر گرامى ، بحث عصمت و طهارت ، سبقت بر همه مسلمانان در ايمان آوردن به اسلام ، قبول جانبازى و فداكارى و خوابيدن در جاى پيامبر در ليلة المبيت ، وجوب دوستى و حرمت دشمنى با ايشان ، و دارا بودن عظيم ترين مرتبه يقين و شدت عمل ، عدم هيچ گونه اغماض در مسير حق ، عبادت و سخاوت و خوف از پروردگار ، خلقى خوش و عطوفت و مهربانى و مهرورزى و ايثار و حلم و صبر و گذشت و عفو و شجاعت و خير خواهى و جهاد و اخلاصى غير متصور ، ولايت تكوينى بر كل عالم هستى ، اطلاع از غيب و جامعيت در اضداد و هزاران مكرمت اخلاقى و منقبت نفسى ديگر كه نمودى از ذات پاك و رشحه اى از حقيقت وجودى ايشان است .
بى هيچ ترديد ، بحث در اين گونه موارد لازم وجدى و ضرورى است . زيرا واجد بودن چنين صفات و كمالاتى پايه و زيربناى اساسى شايستگى براى امامت محسوب مى شود و با مداقه در اين صفات ، معيار تقرب به حق و مقام و شأن و منزلت و شايستگى و سزاوارى آن حضرت براى مقام امامت مبرهن مى گردد . و بالطبع مدعيان اين مقام كه فاقد چنين صفات و مزايايى هستند مفتضح و رسوا خواهند گرديد .
لذا بحث از فضايل آن امام معصوم با اين انديشه ، روشى معقول ، موجه و هدفدار است كه هم زيبندگى آن حضرت را براى مقام منيع امامت به ثبوت مى رساند و هم پرده از رخسار مدعيان به كنار مى زند . از اين رو ائمه معصومين عليهم السلام به احياى فضايل و ذكر مناقب آن امام و ديگر امامان معصوم امر و تأكيد فرموده اند . زيرا حيات و احياى امر ولايت و امامت مبتنى بر پايه هاى اساسى و استوار اين مباحث است و اين والاترين آرمان ولايت علوى و امامت ائمه هدى عليهم السلام است .
3 - بخش سوم مربوط به روش و سيره آن حضرت در امور شخصى ، اجتماعى ، سياسى ، اقتصادى ، علمى ، فرهنگى ، اخلاقى و . . . است و جوامع اسلامى امروزه فراوان ترين نياز را به بحث و كاوش و كنكاش پيرامون سيره اين شخصيت عظيم عالم هستى دارند . شخصيتى كه جانبازى و فناى او در ذات حق بر احدى پوشيده نيست و نام مباركش در تاريخ حيات بشر همواره جاودانه است .

7