زمين را از عدل و داد پر مى كند ، پس واى بر دشمنان آنها . اى على ، اگر مردى تو و اولاد تو را براى خدا دوست بدارد خداوند او را با تو و با اولادت محشور كند ، وشما در درجات بلند ( بهشتى ) با من هستيد ، و تو قسمت كننده بهشت و دوزخى ، دوستان را به بهشت و دشمنانت را به آتش دوزخ در مى آورى . [1] خواننده گرامى اگر يك بار ديگر با دقت بر مضامين اخبار گذشته مرور كند به خوبى در خواهد يافت كه آن حضرت شخصا تقسيم بهشتيان و دوزخيان را در قيامت به عهده دارد نه آن كه به اعتبار دوستى و دشمنى حضرتش قسمت كننده بهشت و دوزخ باشد و هدف ما در اين بحث همين مطلب است .
مقاسمه در اشعار سيد حميرى قسيم النار ذا لك ها وذا لي * ذريه إنه لي ذو وداد يقاسمها فينصفها فترضى * مقاسمة المعادل غير عاد كما انتقد الدراهم صيرفي * ينقى الزايفات عن الجياد ( على عليه السلام تقسيم كننده آتش است ، گويد : اين مال تو و اين مال من ، او را رها ساز كه دوستدار من بوده است . او آتش را تقسيم مى كند و با آن مانند يك دادگر به انصاف رفتار مى كند و آن راضى مى شود ، و همان گونه كه صراف درهمها را نقادى مى كند و درهمهاى قلابى را از اصل جدا مى سازد على عليه السلام هم دوزخيان را از بهشتيان جدا مى سازد ) .
ذاك قسيم النار من قيله * خذي عدوي وذري ناصري ذاك علي بن أبي طالب * صهر النبي المصطفى الطاهر

[1] - ينابيع المودة / 85 .

620