خود را مى گيرد و آتش هم نصيب خود را .
مقاسمه در احاديث 1 - رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم در حديثى طولانى فرمود : . . . در اين ميان دو فرشته به سوى من آيند ، يكى رضوان : دربان بهشت و ديگرى مالك : دربان دوزخ ، رضوان نزديك آمده گويد : سلام بر تو اى احمد ، من گويم : سلام بر تو اى فرشته ، تو كيستى ؟ چه خوشرو و خوشبويى ! گويد : من رضوان ، دربان بهشتم ، اينها كليدهاى بهشت است كه پروردگار عزت آنها را نزد تو فرستاده است ، اى احمد ، اينها را بگير . من گويم : اينها را از پروردگارم پذيرفتم و او را سپاس و ستايش بر فضيلتى كه به من داده است ، آن را به برادرم على بن ابى طالب مى سپارم .
آن گاه رضوان باز مى گردد و مالك نزديك شده ، گويد : سلام بر تو اى احمد ، من گويم : سلام بر تو اى فرشته ، تو كيستى ؟ چه زشت رو و بدمنظرى ! گويد : من مالك ، دربان دوزخم ، و اينها كليدهاى آتش است كه پروردگار عزت به سوى تو فرستاده ، اى احمد ، اينها را بگير . من گويم : اينها را از پروردگارم پذيرفتم و او را سپاس و ستايش بر فضيلتى كه به من داده است ، آن را به برادرم على بن ابى طالب مى سپارم .
سپس مالك باز مى گردد وعلى در حالى كه كليدهاى بهشت و دوزخ را به دست دارد پيش مى آيد تا بر بلندى دوزخ كه آتش آن زبانه و زوزه مى كشد و سخت گرم و سوزان است مى ايستد به طورى كه اختيار آن را به دست دارد ، دوزخ به او گويد : اى على ، از من بگذر كه نور تو شعله مرا خاموش ساخت !
على عليه السلام گويد : اى دوزخ ، آرام گير ، اين را بگير و اين را رها ساز ، اين را بگير كه دشمن من است ، و اين را رها ساز كه دوست من است . و همانا دوزخ در آن

614