انديشمندان بزرگ دين را در زير مى آوريم :
سخن دانشمندان در اهميت امامت 1 - محقق بزرگ علامه مظفر رحمه الله گويد : پوشيده نيست كه اصل چيزى همان ريشه و اساس آن است كه بنايش را روى آن مى سازند ، بنابر اين اصول دين چيزى است كه ساختمان دين روى آن بنا مى گردد ، و ضرورة شهادت به توحيد و نبوت پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله و سلم اين چنين است ، زيرا كسى مسلمان نيست مگر آن كه به آن دو اعتقاد داشته باشد . اعتراف به امام نيز چنين است به دليل قرآن و سنت .
دليل قرآنى آن اين آيه است : افان مات او قتل انقلبتم على اعقابكم ، [1] معلوم است كه اين استفهام ، استفهام حقيقى نيست ، زيرا مستلزم جهل خداوند مى باشد ، بلكه استفهام انكارى و توبيخى است ، و اين گونه استفهام ضرورة درباره امر محققى صورت مى گيرد . پس روشن مى شود كه بازگشت آنان از دين پس از وفات پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم امرى انجام يافته بوده است و از همين رو ( انقلبتم ) را به صيغه ماضى آورد تا تحقق آن را برساند .
و معلوم است كه صحابه پس از وفات پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم دست از شهادتين نكشيدند ، پس بايد چيز ديگرى مراد باشد و آن جز انكار اميرمؤمنان عليه السلام چيز ديگرى نيست ، زيرا به اجماع امت چيزى جز امامت آن حضرت در ميان نبوده كه بازگشت عموم مردم از آن صورت گرفته باشد ، و چون انكار امامت آن حضرت بازگشت از دين به شمار آمده ، پس امامت يكى از اصول دين است كه نپذيرفتن آن دست كشيدن از دين محسوب گرديده است .
ممكن است اشكال شود كه اين آيه در جنگ احد نازل شده و در آن جنگ

[1] - سوره آل عمران / 144 : ( آيا اگر محمد صلى الله عليه و آله و سلم بميرد يا كشته شود شما عقب گرد مى كنيد ( و به جاهليت گذشته خود باز مى گرديد ) ؟

586