نام کتاب : الإمام علي بن أبي طالب ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : أحمد الرحماني الهمداني جلد : 1 صفحه : 562
نور على مىگذرند و نور على از نور توست ، ( و هر كه را خدا نورى ننهاده باشد او را هيچ نورى نباشد ) . [1] 2 - پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : چون روز قيامت شود و صراط بر روى دوزخ نصب گردد ، هيچ كس از آن نگذرد مگر كسى كه پروانه عبورى كه ولايت على بن ابى طالب عليه السلام در آن است همراه داشته باشد ، و اين است معناى آيه وقفوهم فانهم مسئولون [2] ( آنان را باز داريد كه بايد مورد پرسش قرار گيرند ) يعنى پرسش از ولايت على بن ابى طالب عليه السلام . [3] 3 - ابن عباس گويد : رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : چون روز قيامت شود خداوند جبرئيل و ( من ) محمد را بر روى صراط به پا دارد ، پس هيچ كس عبور نتواند كرد مگر آن كه پروانه اى از على بن ابى طالب عليه السلام با او باشد . [4] 4 - پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : چون روز قيامت شود على بن ابى طالب بر فردوس - كه كوهى است مشرف بر بهشت و بالاى آن عرش خدا قرار دارد و از دامنه آن نهرهاى بهشت مىجوشد و در بهشتها پراكنده مى گردد - مى نشيند ، در آنجا بر كرسيى از نور نشسته و چشمه تسنيم در برابرش جارى است ، احدى از صراط نگذرد مگر آن كه پروانه اى از ولايت او و خاندانش با او باشد ، حضرتش بر بهشت اشراف مى يابد و دوستانش را به بهشت و دشمنانش را در آتش دوزخ در مى آورد . [5] 5 - پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : معرفت آل محمد سند دورى از آتش دوزخ است ، و