نبود ) .
( شب را با تقديس و تسبيح خدا سپرى مى كرد و محراب و مجلس به وجود او سرافرازى مى نمود ) .
( و در بخشش دريايى بى ساحل و در معالى اخلاق سرور وسالار بود ) .
( چون روزى به منبر مى رفت و زبان خلق در برابر او گنگ مى شد ) ، ( از الفاظ خود حكمتهايى ارائه مى داد كه عالمان هوشمند در معناى آن حيران مى ماندند ) .
( وه چه مقامات بلندى كه او بدانها دست يافت كه كيوان و اطلس در فروترين پايه هاى آنند ) . . .
( به خدا سوگند اگر حيدر نبود در زمين هيچ انسانى زندگى نمى كرد ) .
( پس فضل او را نه هيچ نثر نويسى مى تواند برشمرد و نه هيچ شاعر سخن سنج خوش بيان ) .

487