قد طلق الدنيا ولم يرضها * ما همه المطعم والملبس يقطع الليل بتقديسه * يزهو به المحراب والمجلس وفي الندى بحر بلا ساحل * وفي المعالي الأصيد الأرأس إذا رقى يوما ذرى منبر * وألسن الخلق له خرس يريك من ألفاظه حكمة * يحتار فيها العالم الكيس فيا لها من رتب نالها * من دونها كيوان والأطلس - إلى قوله : - والله لولا حيدر لم يكن * في الأرض ديار ولا مكنس فليس يحصي فضله ناثر * أوناظم في شعره منبس ( آتش موسى سر آن حيدر بود ، آن عالم سخنگوى زبان آور و محكوم كننده ) .
( و آن شير درنده در روز كارزار كه مردان دلير و رزم جو از صولت او مىهراسيدند ) .
( به وقت برپا شدن آتش جنگ به ميدان مى شتافت و هيچ گاه در جنگ شكست نمى خورد و از ميدان نمى گريخت ) .
( بسا دلاورانى را كه با شمشير خود دو نيم كرد ، و چون شير ژيان آنان را مىدريد ) .
( او پسر عموى پيامبر مصطفى و نهالى پاكيزه از شجره طيبه او است ) .
( او گنجينه علم خدا و خورشيد هدايت و نور درخشان او است كه هيچ گاه به خموشى نمى گرايد ) .
( او محل نزول وحى است كه كسى به پايه فضل او نمى رسد و با نيروى وهم حقيقت او را حدس نتوان زد ) .
( دنيا را طلاق داد و بدان دلخوش نكرد ، چرا كه همت او خوراك و پوشاك

486