نام کتاب : الإمام علي بن أبي طالب ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : أحمد الرحماني الهمداني جلد : 1 صفحه : 404
و نيز آن بزرگوار در خطبه روز ميلاد اميرمؤمنان عليه السلام گويد : خداى سبحان در آيه محكم كتاب خود مى فرمايد : واشرقت الارض بنور ربها و وضع الكتاب وجئ بالنبيين والشهداء . [1] ( و زمين به نور پروردگارش روشن شد ، و كتاب ( نامه هاى اعمال ) نهاده شد و پيامبران و گواهان را آوردند . آرى در چنين روزى يا چنين شبى زمين به نور پروردگارش روشن شد . و وارث پيامبران و جامع علوم اولين و آخرين ، امام شهيدان ( گواهان ) و سرور صديقان آورده شده است . گردهم آيى ما در اين روز به خاطر درخشش اين نور الهى مانند گردهم آيى امتهاى ديگر در روز تولد شاهان و بزرگان و سلاطين و رجال انقلابى شان نيست بلكه جشنى است به خاطر نعمت و آيت بزرگ الهى و نمونه والايى كه حضرت احديت بدان سبب از فراز ملكوت شامخ و جبروت بلند و مقام قدس تجرد خود به عالم ناسوت نزول يافته و لباس ماده پوشيده تا ماده به صورت روح ، و جسد در قالب عقل ، و موت در چهره حيات در آيد . ما گرد آمده ايم به ياد ميلاد درياى خروشان علمى كه نهج البلاغه از آن جوشيده است و تازه نهج البلاغة چشمه سارى از آن مخزنها و جويى از آبخيزهاى آن است ، و هيچ زمان و روزگارى پس از كتاب خداى بزرگ كتابى سودمندتر ، جامع تر و روشن تر از آن در اقامه براهين توحيد ، دلائل آفرينش ، اسرار خلقت ، انوار حقيقت ، تهذيب نفس ، مملكت دارى ، فلسفه قانونگذارى و دين ، پندهاى آموزنده و مؤثر ، حجتهاى كوبنده ، روشن گرى عقول و پالايش نفوس نياورده و به جهان عرضه نكرده است . مى بينيم كه چشمه هاى جوشان حكمت نظرى و عملى را جارى ساخته ، و بر قله هاى بلند معرفت توحيد آفريدگار فرا رفته و در عمق توصيف فرشتگان و آسمانيان فرو رفته و بيانات