به خدا سوگند ديگر چنين پرسشى نخواهم كرد .
سپس فرمود : از من بپرسيد پيش از آن كه مرا نيابيد ، پس مردى از آخر مسجد برخاست وعصازنان صفوف را مى شكافت تا به حضرتش نزديك شد و گفت :
اى اميرمؤمنان ، مرا به عملى ره نما كه با انجام آن خداوند مرا از آتش دوزخ نجات بخشد . فرمود : اى مرد ، بشنو و بفهم و باور نما ، دنيا بر سه چيز استوار است : به عالم سخنگويى كه به علم خود عمل كند ، و به توانگرى كه مال خود را از اهل دين خدا دريغ ندارد ، و به فقير شكيبا . حال اگر عالم علم خود را كتمان كند ، و توانگر بخل ورزد ، و فقير شكيبايى نكند پس واى وهلاكت ! و اينجاست كه عارفان الهى مى فهمند كه دنيا به آغاز خود باز گشته يعنى به كفر پس از ايمان .
اى پرسنده ، پس ديگر فريب مساجد بسيار و جماعت اقوامى را مخور كه بدنهاشان در كنار هم و دلهاشان از هم جداست .
اى پرسنده ، مردم منحصرا سه دسته اند : زاهد و راغب و صابر . زاهد به هر چه از دنيا به دست آورد شادمان و به آنچه از دنيا از دست دهد اندوهگين نمى شود .
صابر قلبا آرزوى دنيا دارد ولى هر گاه چيزى از آن به دست آورد از آن دل مى كند زيرا از بدى عاقبت آن آگاه است . راغب دنيا طلب است و باك ندارد كه آن را از چه راهى به دست آورد ، حلال باشد يا حرام .
وى گفت : اى اميرمؤمنان ، نشانه مؤمن در اين روزگار چيست ؟ فرمود : بنگرد بدانچه خدا از حق بر او واجب ساخته آن را دوست بدارد ، و بنگرد به آنچه مخالف حق است از آن بيزارى جويد گرچه دوست صميمى و نزديك او باشد .
گفت : راست گفتى اى اميرمؤمنان ، آن گاه غايب شد و ديگر او را نديديم . مردم در جستجوى او شدند و نيافتند . على عليه السلام بر فراز منبر لبخندى زد و فرمود : شما را

386