افزوده نخواهد شد . [1] 5 - اصبغ بن نباته گويد : هنگامى كه على عليه السلام بر مسند خلافت نشست و مردم با او بيعت كردند ، در حالى كه عمامه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم را بر سر و برده آن حضرت را بر تن و كفش آن حضرت را در پا و شمشير آن حضرت را بر كمر داشت به سوى مسجد بيرون شد و بر منبر بالا رفت و با وقار تمام بر آن نشست ، آن گاه انگشتان خود را در يكديگر فرو برد و دستها را زير شكم نهاد و فرمود : اى مردم ، از من بپرسيد پيش از آن كه مرا نيابيد ، اين [ سينه ] گنجينه علم است ، اين آب دهان رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم است ، اين چيزى است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم جويده و در دهان من گذاشته است ، از من بپرسيد ، كه علم اولين و آخرين نزد من است .
هان ، به خدا سوگند ، اگر بالشى برايم بنهند و بر آن بنشينم اهل تورات را به توراتشان فتوا دهم تا آنجا كه تورات به سخن آمده گويد : على راست گفت و دروغ نگفت ، همانا شما را به آنچه خدا در من نازل كرده فتوا داد . و اهل قرآن را به قرآنشان فتوا دهم تا آنجا كه قرآن به سخن آمده گويد : على راست گفت و دروغ نگفت ، همانا شما را به آنچه خدا در من نازل كرده فتوا داد . [ اى مردم ] شما شب و روز قرآن مى خوانيد ، آيا در ميانتان كسى هست كه بداند چه چيزى در آن نازل شده است ؟ و اگر يك آيه در كتاب خدا نبود شما را از حوادث گذشته و حال و آينده تا روز قيامت با خبر مى ساختم ، و آن آيه اين است :
يمحوالله ما يشاء ويثبت وعنده ام الكتاب . [2] ( خدا هر چه را خواهد محو مى كند و

[1] - تذكرة الخواص / 17 .
[2] - سوره رعد / 39 . چون اين آيه اثبات مى دارد كه خداوند حوادث را بنا به مصالح تغيير مى دهد و گاهى برخى از آنها به جهت تحولى كه در آنها رخ مى دهد بر كسانى كه از غيب و آينده باخبرند مجهول مى ماند ، از اين رو آن حضرت مى فرمايد : اگر اين آيه نبود و چنين تحول و تغييرى را اثبات نمى داشت

383