10 - ابن ابى الحديد گويد : در خطبه حسن بن على عليهما السلام پس از شهادت پدرش ( أمير المؤمنين عليه السلام ) آمده است : ( امشب مردى از دست شما رفت كه گذشتگان بر او پيشى نگرفتند و آيندگان به او نتوانند رسيد ، پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم كه او را به جنگ مى فرستاد جبرئيل در سمت راست و ميكائيل در سمت چپ حضرتش قرار داشتند ) .
و در حديث آمده است : ( در روز احد صدايى از آسمان در فضا پيچيد و به گوش رسيد كه مى گفت : لاسيف الا ذوالفقار ، ولافتى الا على ( تيغ برانى جز ذوالفقار و جوانمردى جز على نيست ) . . . و در اخبار صحيح آمده كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : اى جبرئيل ، او ( يعنى على عليه السلام ) از من است و من از اويم ) . [1] و نيز در قصيده اول از هفت قصيده علويات كه قصيده اى طولانى و مشتمل بر داستان فتح خيبر است ، گويد :
فما ماس موسى في رداء من العلى * ولا آب ذكرا بعد ذكرك ايوب تقيلت افعال الربوبية التى * عذرت بها من شك انك مربوب ( موسى در رداى والايى كامل قرار نداشت بلكه رداى والايى به قامت تو برازنده است . وايوب ذكر چندانى نداشت بلكه ذكر تو بيشتر است . كارهايى شبيه كارهاى پروردگار كردى ، كه گويى عذر آن كس كه شك در مربوبيت تو دارد موجه است ) !
و يا علة الدنيا و من بدء خلقها له * وسيتلو البدء في الحشر تعقيب ( اى آن كه علت [ غائى ] خلقت دنيايى و آفرينش دنيا براى تو آغاز شد ، و به دنبال اين آغاز در روز رستاخيز نيز آفرينش ديگرى خواهد بود ) .
و در قصيده پنجم در توصيف آن حضرت گويد :

[1] - شرح نهج البلاغة 7 / 219 .

374