ريشه همه آن احاديث يك گرايش سياسى معروفى از سوى شيعيان بوده است ، و شيعه در اين احاديث خرافاتى دارند كه با اصول دين مخالف است . [1] و در 3 / 332 گويد : ابن عساكر از جعفر بن محمد از پدرش روايت كرده است كه در تفسير آيه مباهله گفته است : پيامبر ابو بكر و فرزندانش و عمر و فرزندانش وعثمان و فرزندانش وعلى و فرزندانش را به همراه آورد .
و در 12 / 53 گويد : درباره شاهد در آيه ويتلوه شاهد منه [2] روايات ديگرى هست . . . برخى از آنها مى گويد : شاهد على رضى الله عنه است ، كه شيعيان آنها را روايت كرده و تفسير به امامت وى كرده اند . . . و در مقابل ، مخالفانشان نيز نظير آن را درباره ابو بكر روايت كرده اند .
و در 8 / 426 در تفسير آيه فاذن مؤذن ان لعنة الله على الظالمين [3] گويد : روايتى كه اماميه از امام رضا عليه السلام وابن عباس رحمه الله نقل كرده اند كه مراد آن مؤذن على - كرم الله وجهه - است از طريق اهل سنت ثابت نگشته ، و از آن امام بعيد است كه در آن روز ( روز قيامت ) مؤذن باشد در حالى كه در بهشت به سر مى برد .
و در 8 / 433 در تفسير آيه وعلى الاعراف رجال [4] گويد : مفسران درباره اهل اعراف اختلاف دارند ، يك قول اين است كه آنها عباس و حمزه وعلى و جعفر ذو الجناحين رضى الله عنه هستند . اين قول را آلوسى ذكر كرده و گويد كه ضحاك از ابن عباس روايت نموده است ، ولى ما در كتب تفاسير روائى نديده ايم ، و ظاهرا از تفاسير شيعه نقل كرده است .

[1] - ظاهرا اين سخن از جمع كننده تفسير يعنى سيد رشيد رضاست نه از شيخ محمد عبده .
[2] - سوره هود / 17 .
[3] - سوره اعراف / 43 و 44 .
[4] - سوره اعراف / 43 و 44 .

301