با توضيحات فوق ، روشن شد كه مراد از آن كس كه علم كتاب نزد او است على عليه السلام است و گواهى حضرتش بر حقانيت رسالت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم با گفتار و كردار بوده است و آن حضرت با داشتن مقامات فوق به منزله يكى از معجزات رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم بوده است .
اقوال ديگر در آيه و پاسخ آنها درباره تعيين اين شخص در آيه اقوال ديگرى هست كه آنها را با پاسخش در اينجا مى آوريم :
برخى گفته اند : مراد ، كسانى از اهل كتابند كه اسلام آوردند مانند عبد الله بن سلام و تميم دارى و سلمان فارسى .
اما اين سخن مردود است زيرا اين سوره مكى است و اينان در مدينه ايمان آوردند . ابوحيان اندلسى گفته است : جمهور دانشمندان بر آنند كه اين سوره مكى است . [1] وطبرى گفته است : ابوبشر گويد : به ابو سعيد خدرى گفتم : اين كس عبد الله بن سلام است ؟ گفت : اين سوره مكى است ، پس چگونه مى تواند عبد الله بن سلام باشد ؟ [2] و قرطبى گويد : ابن جبير گفته است : اين سوره مكى است و عبد الله بن سلام بعد از نزول اين سوره در مدينه اسلام آورد ، بنابر اين آيه با او انطباق ندارد . [3] آلوسى گويد : از شبهه ابن جبير اين گونه جواب داده اند كه ( اين سوره مكى است ولى برخى از آيات آن مدنى است ، و اين آيه از آيات مدنى آن است ) .

[1] - البحر المحيط 9 / 401 .
[2] - جامع البيان / 104 .
[3] - الجامع لأحكام القرآن 9 / 336 .

278