آنچه بر من حرام است . حمزة بن عبد المطلب گفت : اى رسول خدا ، من عموى شما هستم و من از على به شما نزديكترم ! فرمود : ( اى عمو ، راست مى گويى ، اما به خدا سوگند اين دستور من نيست بلكه از سوى خداى متعال است ) . . .
چكيده همه اين بيانات آن است كه : باز گذاردن اين در به سوى مسجد و اجازه داشتن اهل بيت نسبت به آنچه خداوند به رسولش اجازه داده و ويژه او ساخته بود مبتنى بر نزول آيه تطهير درباره آنان است كه هر نوع پليدى را از آنان بر طرف مى سازد . و گواه آن حديث مناشده [1] آن حضرت در روز شورا است كه اميرمؤمنان عليه السلام در آن فرمود : ( آيا جز من كسى در ميان شما هست كه كتاب خدا بر پاكى او گواه باشد ؟ تا آنجا كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در خانه همه مهاجران به مسجد را بست و در خانه مرا بازگذاشت ؟ ) . . . [2] مرحوم علامه بحر العلوم طباطبائى در ارجوزه فقهى خويش گويد :
والسر في فضل صلاة المسجد * قبر لمعصوم به مستشهد بقطرة من دمه مطهرة * طهره الله لعبد ذكره والنص في المعصوم بالغسل ورد * تعبدا بالغسل مع طهر الجسد ( راز اين كه نماز در مسجد فضيلت دارد آن است كه قبر معصومى شهيد در آن است ) .
( و به خاطر قطره اى از خون پاك او كه در آن مكان ريخته خداوند آنجا را براى بنده ذاكر خود پاكيزه ( و مسجد ) ساخته است ) .
( و اين كه درباره معصوم نص رسيده كه بايد او را ( پس از مرگ ) غسل داد ، از روى تعبد به غسل است ، با آن كه جسد او پاكيزه است ) .

[1] - مناشده : ديگران را در مورد مطلبى به خدا سوگند دادن . ( م )
[2] - الغدير 3 / 211 .

244