14 - و فرمود : دوستى على آتش دوزخ را خاموش مى كند . [1] 15 - و فرمود : هر كه على را دوست بدارد فرشته اى از زير عرش او را ندا مى دهد كه اى بنده خدا عمل را از سر بگير كه خداوند همه گناهان ( گذشته ) تو را بخشيد . هش داريد كه هر كه على را دوست بدارد از دنيا بيرون نرود تا از آب كوثر بنوشد و از ميوه درخت طوبى بخورد و جاى خود را در بهشت ببيند . آگاه باشيد كه هر كه على را دوست بدارد و ولايت او را بپذيرد خداوند برات بيزارى از آتش دوزخ و جواز عبور از صراط و امان نامه از عذاب را براى او بنويسد . [2] 16 - و فرمود : همانا شأن على عظيم است ، حال على جليل است ، وزنه على سنگين است ، دوستى على را در ترازوى عمل كسى ننهند جز آن كه بر بديهايش رجحان يابد ، و دشمنى او را در ترازوى عمل كسى ننهند جز آن كه بر نيكيهايش سنگينى كند . [3] 17 - و فرمود : اى على ، دوستى تو تقوا و ايمان است ، و دشمنى تو كفر و نفاق . [4] 18 - و فرمود : دوستى على نعمت است و پيروى او فضيلت . . . اگر بنا بود پس از من به كسى وحى شود بى گمان به او وحى مى شد ، خداوند انجمنها را به او زينت داد ، سپاهيان را به او گرامى داشت ، سرزمينها را به او سبز و خرم كرد ، و لشكريان را به او عزت بخشيد . . . [5] 19 - و فرمود : هيچ بنده اى و كنيزى ( مرد و زنى ) نميرد و در دل به وزن دانه اى

[1] - بحار الانوار 39 / 304 .
[2] - همان / 277 .
[3] - همان / 26 .
[4] - همان / 263 .
[5] - همان / 37 .

216