خدا سوگند ، اگر چندان به سجده رود كه گردنش بشكند خداوند از او نمى پذيرد مگر با ولايت ما خاندان [1] .
امام على بن موسى عليهما السلام فرمود :
بهترين عملى را كه عالم از دوستان و پيروان ما براى روز فقر و نياز و ذلت و مسكنت خود پيش مى فرستد آن است كه در دنيا درمانده اى از دوستان ما را از دست يكى از دشمنان ما كه دشمن خدا و رسول او است برهاند ، چنين كسى همين كه از گور سربرآورد فرشتگان صف به صف او را از لب گور تا جايگاهش در بهشت الهى بر روى بالهاى خويش مى برند و به او گويند : مرحبا به تو ، خوشا به حال تو اى كه سگهاى درنده را از مردمان نيكوكار مى راندى ، و اى كسى كه در حق امامان پاك تعصب مى ورزيدى [2] .
رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود :
خداوند براى برادرم على فضائل بى شمارى قرار داده است ، هر كه يكى از فضائل او را از روى اعتقاد بازگويد خداوند گناهان گذشته دور و نزديك او را بيامرزد . و هر كه يكى از فضائل او را بنويسد تا زمانى كه نقشى از آن نوشته باقى است پيوسته فرشتگان براى او آمرزش مى طلبند . و هر كه به يكى از فضائل او گوش فرا دهد خداوند گناهانى را كه با گوش انجام داده بيامرزد . و هر كه به نوشته اى از فضائل او بنگرد خداوند گناهانى را كه با چشم انجام داده بيامرزد .
سپس فرمود : نگاه به على عبادت است ، ياد على عبادت است و خداوند ايمان هيچ بنده اى را نمى پذيرد جز با ولايت او و بيزارى از دشمنان او [3] .

[1] - وسائل الشيعة 11 / 360 .
[2] - احتجاج 2 / 235 .
[3] - مناقب خوارزمى / 2 فرائد السمطين 1 / 19 ، كفاية الطالب گنجى شافعى 1 / 18 ، ينابيع المودة / 121 .

17