نام کتاب : الإمام علي بن أبي طالب ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : أحمد الرحماني الهمداني جلد : 1 صفحه : 104
آخرين مانند آن نشنيده اند . . . و مؤمنان بر تختهايى از نور نشسته اند با چهره هايى درخشان و سپيد ، و تو امام آنهايى . [1] 18 - جبرئيل عليه السلام گفت : اى محمد ، سوگند به آن كه تو را به پيامبرى برانگيخت ، اگر اهل زمين نيز مانند اهل آسمانها على را دوست مى داشتند خداوند هرگز آتش دوزخ را نمى آفريد . [2] 19 - سوگند به آن كه مرا به حق بر انگيخته است ، ( اى فاطمه ) تو را به همسرى كسى دادم كه سالار دنيا و آخرت است . جز مؤمن او را دوست نمى دارد ، و جز منافق با او دشمنى نمى ورزد . [3] 20 - سوگند به آن كه مرا به حق بر انگيخته است ، خداوند از هيچ بنده اى عمل واجبى را نمى پذيرد ( چه رسد به مستحب ) مگر با داشتن ولايت على بن ابى طالب عليه السلام ، پس هر كه ولايت او داشت ساير واجبات نيز از او پذيرفته مى شود ، و هر كه ولايت او نداشت خداوند هيچ عملى را كه او را از آتش دوزخ برهاند و هيچ جانفدايى را از او نخواهد پذيرفت ، و جايگاه او دوزخ است و بد باز گشتگاهى است . [4] 21 - سوگند به آن كه جان محمد در دست او است ، اگر بنده اى در روز قيامت با عمل هفتاد پيامبر وارد صحراى محشر شود هرگز خداوند از او نمى پذيرد تا آن كه با ولايت من و ولايت خاندان من با خدا ديدار كند . [5] 22 - سوگند به آن كه جانم در دست او است ، تو ( اى على ) در قيامت نا اهلان