12 - سوگند به آن كه جانم در دست او است ، آدم مستحق آن نشد كه خدا او را بيافريند و از روح خود در او بدمد و توبه اش را بپذيرد و به بهشتى كه در آن بود باز گرداند مگر به خاطر نبوت من و ولايت على پس از من . [1] 13 - سوگند به آن كه جانم در دست او است ، خداوند ملكوت آسمانها و زمين را به ابراهيم ننمود و او را به دوستى خود برنگزيد مگر به جهت نبوت من و اقرار به ( ولايت ) على پس از من . [2] 14 - سوگند به آن كه جانم در دست او است ، خداوند با موسى سخن نگفت ، و عيسى را نشانه اى براى جهانيان برپا نداشت جز به نبوت من و شناخت ( ولايت ) على پس از من . [3] 15 - سوگند به آن كه جانم در دست او است ، هيچ پيامبرى به مقام نبوت نرسيد جز با شناخت من و اقرار به ولايت ما ( خاندان ) . [4] 16 - سوگند به آن كه جانم در دست او است ، اگر يكى از شما برابر هفتاد پيامبر عمل كند ، داخل بهشت نخواهد شد تا اين برادرم على و اولاد او را دوست بدارد . همانا خدا را حقى است كه جز من وعلى نمى شناسد ، و مرا حقى است كه جز خدا وعلى نمى شناسد ، وعلى را حقى است كه جز خدا و من كسى از آن آگاه نيست . [5] 17 - سوگند به آن كه جان محمد در دست او است ، در بهشت درختى است كه از بر خورد شاخ و برگهايش صداى تسبيح بلند است ، صدايى كه اولين و

[1] - بحار الانوار 40 / 96 .
[2] - همان .
[3] - همان .
[4] - همان .
[5] - بحار الانوار 27 / 196 .

103