فرياد رسى امام على عليه السلام از غم زدگان و يارى مظلومان 1 - شيخ مفيد رحمه الله از ابن دأب روايت كرده كه گفت : اهل كوفه گفته اند : سعيد بن قيس همدانى در روز بسيار گرمى امام على عليه السلام را زير سايه ديوارى ديد ، گفت :
اى اميرمؤمنان ، در اين ساعت اينجا چه مى كنيد ؟ فرمود : تنها براى آن بيرون آمده ام تا يارى مظلومى كنم يا غمزده اى را به فرياد رسم . در اين ميان زنى پريشان دل و سرگردان كه نمى دانست كجا برود از راه رسيد و در برابر حضرت ايستاد و گفت : اى اميرمؤمنان ، همسرم بر من ستم كرده و زور مى گويد و سوگند خورده كه مرا بزند ، شما با من بياييد ( و شفاعت كنيد ) . امام لختى سر به زير افكند ، سپس سربرداست و فرمود : نه ، به خدا سوگند نبايد از پاى بنشينم تا حق مظلوم بدون لكنت و دغدغه گرفته شود ! اى زن منزلت كجاست ؟ گفت : در فلان جا . حضرت با او به راه افتاد تا به منزل رسيدند ، زن گفت : منزلم همين است .
امام بر در خانه ايستاد و سلام كرد ، جوانى كه جامه رنگين به تن داشت بيرون آمد ، امام فرمود : از خدا پروا كن كه همسرت را ترسانده اى ! گفت : به شما چه مربوط است ، به خدا سوگند حالا كه اين طور شد به خاطر حرف شما هم كه شده او را آتش خواهم زد ! عادت اميرمؤمنان عليه السلام اين بود كه هر جا مى رفت تازيانه اى به دست مى گرفت و شمشيرى به زير دست مىآويخت تا هر كس را

790