فصل 6 جود و بخشش امام على عليه السلام 1 - ابن ابى الحديد گويد : اما جود و بخشش كه وضع على عليه السلام در آن روشن است ، او روزه مى گرفت و شكم تهى مى داشت و زاد و توشه خود را ايثار مى نمود و اين آيات درباره او نازل شد : ويطعمون الطعام . . . [1] ( و طعام خود را با محبت ( و نياز شديد به آن به مسكين و يتيم و اسير مى دهند ( و زبان حالشان اين است كه ) ما شما را به خاطر خدا طعام مى دهيم و از شما هيچ پاداش و سپاسى انتظار نداريم ) .
مفسران روايت كرده اند كه او چهار درهم بيش نداشت و آنها را درهمى در روز ، درهمى در شب ، درهمى در نهان و درهمى در آشكار صدقه داد و اين آيه در حق او نازل گشت : الذين ينفقون امو آلهم بالليل والنهار سرا وعلانية فلهم اجرهم عند ربهم . . . [2] ( آنان كه اموال خود را در شب و روز ، نهان و آشكار انفاق مى كنند اجرشان نزد پروردگارشان است . . . ) . و روايت است كه آن حضرت درختان خرماى قومى از يهود مدينه را آبيارى مى كرد تا دستهاى مباركش پينه

[1] - سوره دهر / 8 - 9 .
[2] - سوره بقره / 274 .

717