مىكنم و هر چه به دست مىآورم باز دو برابر آن را مىخواهم .
و هر گاه به جزئي از ما يحتاج اكتفاء مىكردم هر آينه مرا كفايت مىكرد . گوارا باد وارثين را كه گويا من مخصوص آنها جمع آورى مىكنم . اضطرابى در من يافت شده كه در اين دار بلا مرا وأدار به جمعآورى كرده در حالي كه خود را از كرامت و بزرگوارى به پستى انداخته‌ام . و در روز قيامت كساني كه براي آنها جمعآورى كرده‌ام از من بيزارى مىجويند و دورى مىكنند . و قال :
< شعر > نل ما بذلك ان تنال فانّما تعطى و تسلب و اعلم بأنك غافل في الغافلين و أنت تطلب و المشكلات كثيرة و الوقف عند الشك أصوب يبغى المهذّب في الأمور جميعها و من المهذّب < / شعر > آنچه مىخواهى در دنيا به دست آور كه آنچه به تو داده‌اند پس خواهند گرفت . و بدان به درستى كه تو يكى از افراد غافل هستى كه در ميان غافلين گرفتارشده اى و مرگ در طلب تو است و مشكلات زمانه بسيار است . و در موردى كه يقين در صلاح آن ندارى توقف و صبر نيكوتر است ، چون شخص مىكوشد كه نيكو را پيدا كند در ميان همه و كيست كه نيكو باشد . و روى انّه وجد على باب مدينه يا ابن آدم غافص القرصة عند امكانها و كل الأمور إلى مدبّرها و لا تحمل على نفسك همّ يوم لم يأتك فانّه ان يكن من اجلك يأتي الله فيه برزقك و لا تكن عبرة للنّاظرين و أسوة بالمغرورين في جمع المال على المال فكم من جامع لبعل حليلته و تقتير المرء على

91