تعالى : * ( إِنَّ الله لا يُغَيِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى يُغَيِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ ) * [1] .
أمير المؤمنين عليه السّلام فرمود : نيست سلطاني كه خداوند متعال به أو قوّتى و نعمتي مرحمت فرمايد پس با آن نعمت و قوت خدايى بر بندگان خدا ظلم و ستم روا دارد و آن را وسيلهء اذيّت آنها قرار دهد مگر اينكه خدا آن نعمت و مقام را از أو مىگيرد . آيا نديدى فرمايش حق تعالى را كه مىفرمايد : به تحقيق خدا تغيير نمىدهد آنچه به قومي مرحمت فرموده تا اينكه تغيير دهند آنچه در نفسهاى آنهاست .
و قال النّبى صلَّى الله عليه و آله : لا تزال هذه الامّة تحت يد الله و كنفه ما لم يمل قرّاؤها أمراءها و لم يوال صلحائها اشرارها فإذا فعلوا ذلك نزع الله يده منهم و رماهم بالفقر و الفاقة و سلَّط عليهم اشرارهم و ملأ قلوبهم رعبا و رمى جبابرتهم بالعذاب المهين فيدعون دعاء الغريق لا يستجيب لهم .
پيغمبر خدا - صلَّى الله عليه و آله - فرمود : اين أمت هميشه دست رحمت الهى بر سر آنهاست و در پناه خدا هستند تا وقتي كه قاريان آنها به امراء و حكام آنها ميل كنند و به سوى آنها بروند و نيكان و صالحان آنها با أشرار و بدان آنها دوست شوند چون چنين كردند خداوند دست رحمت خود را از سر آنها بردارد و آنها را به فقر و فاقه مبتلا كند و بدان را بر آنها مسلَّط فرمايد و دلهاى آنها را پر از ترس نمايد و جبّاران و ظالمان آنها را به عذاب خواركننده مبتلا كند پس دعاى غريق بخوانند و خدا مستجاب نفرمايد .

[1] سورهء رعد ، آيهء 11 .

269